SENDE KALMIŞIM

Çekilir ellerim ellerinden.
Sonbaharda dalýndan düþen yaprak misali.
Sonra kapýlýr bir deli rüzgara menzil belirsiz.
Bir daha görürmüyüm diye umutlanmam.
Ayrýlýk rüzgarýnda bir bilinmezlik hüküm sürer.
Anýlarda kalan koca bir geçmiþ.
Þimdiyse sensiz geçen boþluklarda kalan zaman.
Uyku gelmiyor sen olmayýnca.
Savrulan hayatlar hayallere karýþýrken.
Uzaklara daha uzaklara gitmeler düþtü aklýma.
Ya gel bana koþulsuzca sevgili.
Yada sende kalsýn ne varsa.
Özlerse ellerin ellerimi gözlerinde kalan gözlerimi getir aklýna.
Nerede olduðumu düþünme sen.
Belki bir nefes kadar yakýn.
Belkide yýldýzlar kadar uzak.
Sevmek koþulsuzca.
Uzaklýk ne ki.
Gönülde olmayan gözde ne arar.
Þimdi var git gideceðin yerlere.
Es ese bildiðin kadar düþünce beni hatýrla.
Çýkarsýzca sevmek sevebilmek.
Ah gözlerinde kaldýðým. Unutamadým hala seni.
Ellerim gidiþinden berli bom boþ.
Bekler dönüþünü.

Mehmet DEMÝR sk.
Sosyal Medyada Paylaşın: