Ayný göbekbaðý ile baðlý Ýki acýyýz bz. Kalýn parmaklarýný daima bedenimizde Hissettiðimiz bir annenin içinde. Boðup duruyoruz durmadan Kendi kordonlarýmýzla, Kendi kendimizi Daha yaþamadan ölmüþ Ýki bebeðiz. Utanýp duruyoruz boyuna Kafalarýmýzýn çýplaklýðýndan, Ve onca zamandýr Bilmiyoruz birbirimizin yüzünü bile; Birbirimize hiç bakmadýðýmýzdan. Plakta Sema Moritz Dinletip duruyor annemiz. Hiç bilmiyor biz ki ( Adýmýz acý ) En çok dertli türküler severiz Kendi içimize duyduðumuz gurbetimizden.
Hiç görmediðimiz insanlarýn Hüznü doluþmuþ, Daha hiç oluþmamýþ Organlarýmýzýn içine. Bir babanýn sevgi ile kulaðýný dayadýðý Anne göbeðine Tekmeler deðil, naralar atýyoruz. Hiç duyamayacaðý çýðlýklar ile Aðýtlar yakýyoruz. Her gün ve her gün Ýçimizde bir doðum devrimine daha Gözlerimiz kapalý bakýyoruz. Sonra þarkýlar fýsýldýyoruz, Annemizin kulaðýna Býrakmasý için kendini Ahþap merdivenlerin kollarýna Ve ceninler döküyoruz Ýncir çekirdeði avuçlarýmýzdan Her gün ve her gün Biz iki acý , Kendi kordonlarýmýzla Kendimizi boðuyoruz. Sosyal Medyada Paylaşın:
Kevser kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.