GÜNEŞİN GÖLGELERİ 2

2. Bölüm
.......
Þey-bi yelda;
Sevgiliden uzun kalýnan en uzun gece.
.......
Mutluluk savaþçýsýydý Davut.
Güneþin her doðuþunda aydýn yarýnlarý düþünür
Her batýþýnda yalnýz geceleri üstlenirdi.
O, sevmek zorunluluðu hisseden bir yürekti.

Gök yüzünden yer yüzüne kadar her þeyi severdi.
Öfkesini içinden kovmuþ,
Nefretini kötülüðe satmýþtý.
Ýyi olan her þeyden iyilik satýn almýþtý.

Kötülükle savaþacaktý, hazýrlýk yapýyordu.
Bu savaþ için önce sebep bulmalýydý.
Arayýþlardaydý elbet, ne aradýðýndan habersiz.

Bir gün yolda yürürken tek baþýna
Yorgun ve dalgýn.
Ellerini arkasýna baðlamýþ, baþý öne eðik.

Gök Davud’a gülümsüyordu
Sanki yollar "burdan geç"diyordu
oda ordan geçiyordu.

Her geçtiði sokak yollarýn; süslü aðaçlarý
Selam veriyordu delikanlýya.

Muktedir genç;
Kaderini adýmlarýyla çiçe çize ilerliyordu
Az sonra köþeyi dönecekti.

Rabia, rüzgarýn esintilerine býrakmýþtý kirpiklerinin diziliþini
Aðaçlarýn görüntüsü kadar kusursuzdu bukleleri

Lakin;

Dalýndan dökülen yaprak gibi, akýyordu gözlerinden yaþlar
Ve yaprak yere düþütü,
Muhteþem kadýn köþeyi döndü.

Tam o esnada çarpýþtý Davut ile Rabia.
Yere düþmek üzereydi genç kadýn
Gözlerindeki yaþlar al yanaklarýna daðýldý
Delikanlý hafif zendelendi bir an,
Hemen taparlanýp inanýlmaz bir refleksle
Rabiayý belinden kavradý.
Göz göze gelmemeleri imkansýzdý artýk.

2 BÖLÜM SONU...

Ferit Ali Karasu...
Sosyal Medyada Paylaşın: