KIRÇIL AKŞAMLARA

hep böyle gelip geçtiler
gümüþ pýrýltýlý sözcüklerle
buðday gölgesince serin, kýrçýl akþamlara
usul ve aðýrbaþlý bir karýnca
ölümden söz etti
adres soran anýlara

uykular öncesi sýtmayla geldiler
kimsesiz kuþlarca kayýp
esrik bir rüyadan uyanarak
nefesinde güz, gözlerinde yangýnla
sular nasýl da aktý, gazel akýþlý uzaklara

o çocukluðunun aðlayan ülkesi
hep gecelerle uzaklaþtý
bir kuyruklu yýldýz iklimince
kucaðýndaydýn ve hazýrdin
yaðmurlar kaçarken ve bir yaðmur masalýyla
trunç incir ve sonra eþkýya
daðýlan kýrlangýç yuvalarýyla
hazýrdin artýk kayboluþlara tutunmaya.

iþte o dudaðýnda býçak kesiði tebessümle
okþadý yaralarýný yaþamýnýn
ülkesiz bir çýðlýk kuþandý sancýsýna
dilinde yalnýzlýklardan bir milatla
kar düþüyor þimdi öksüz suskunluðuna

Latif Köybaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: