Türk’te bizim, Kürt’te bizim, Çerkes’te!
Hep beraber can verdik biz bu yurda...
Boþnak bizim, Laz’da bizim, herkeste!
Dedik: "Düþman uyumaz, su uyur da..."
Hanefi’si, Hambeli’si, Þafi’si...
Alevi’si, Mevlevi’si, sofisi...
Azýnlýðý, çoðunluðu, kâfisi...
Aramadýk hiç birinde kusur da…
Bu milletin gönlü hiç de dar deðil!
Kardeþlikler pazara kadar deðil...
Bu davada koparýlan kar deðil;
Yem etmeyin yurdu kuþa ve kurda...
Hýyaneti vatan olma yeter ki!
Hain, yurtta nasýl rahat yatar ki?
Kardeþ kardeþe kurþun mu atar ki?
Kavga ettik, gedik açýldý surda...
Sýnýrýmý milli misak belirler!
Dünya, âlem bu gerçeði bilirler...
Ýçten, dýþtan sanýrlar ki bölerler!
Yapýlaný yapmaz asla gâvurda...
Bu sýnýrlar benim en son duraðým!
Edirne’den Kars’a hepsi uðraðým!
Tek bayrak var, o yalnýz al bayraðým!
Verdiðimiz canlar hep bu uðurda…
Karaman-2015/06
Halil Þakir Taþçýoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.