“Her fotoðrafta gülümsüyorum, sen fotoðraflarda deðil arkasýndaki hüzünlerde bul beni.”
Bu yýl hep yaðmur yaðdý, diyorsun mektubunda Ve ekliyorsun: Islanmayý severim yaz aylarýnda Islanmak sorun deðil, sevgili dostum Aþk yaðsýn dört mevsim üstüme Islanýrým bende seninle yine
Merhametsiz topraklarda dünyaya gelmiþ ruhun Ve kader, diye yazmýþlar alnýna kederi Gücünün yettiði kadar direnmiþsindir de sen Çýkýnýnda umudundan baþka ekmeðin de yokken
Þimdi anlatma vakti, yakmýþ olsan da tüm gemileri Yeni bir bakýþ açýsýyla, unutarak her þeyi Kederlenerek deðil acýya gülümseyerek Sevgili dostum, anlat bana tüm bildiklerini
Hoþ geldin sevgili dostum, yine düþler ülkesine Küfret hayata, utanma, hem de gülümsercesine Bilirim anlatmakla bitmez hücrelerindeki aðrýlar Ancak gülümsersen azalýr belki tüm sancýlar
Küfret, haydi, utanma! “S…n gidin baþýmdan!” der gibi mesela Hem gülmenin de çok çeþidi var Sen bir gülümse bak, anlayanlar anlar!
“Herkes alsýn alacaðýný; çünkü ben kimliksiz bir lisaným.” deme, Ne olur, deme! Küfret, gülümser gibi hayata yine Küfret!
23.06.2015-17-48-Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkadir Güngör Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.