“Tüm sözcüklerim, haksýzlýðýn uðruna verdiðim isyanda ziyan oldu sanýrdým.”
Azýcýk hüzün verdin, gözyaþlarýna boðuldum Biraz da mutluluk, kahkahalara doydum Sonra birden gittin sandým Sýðýndým bir meyhaneye Üzümden raký verdiler Sen de hüzün kattýn geceye
Sesler birden sözcüklere, sözcükler de þiire Ben de tüm þiirlerimi doldurdum boþalan kadehlere Hiçbir þey ziyan olmuyormuþ bende Bunu öðrendim meyhanede
Çýðlýklarýmý damýtarak saf bir sensizlikte Kadeh kadeh içtim kederleri karanlýk bir pencerede Anason kokulu kâðýtlara anlattým seni Oysa vurulmuþtum bir gece evveli Kahpece bir dizede ezberimden:
“Beni çok sevdiðin için vazgeçtim seni sevmekten!”
Hiçbir þey ziyan olmuyormuþ gerçekten Oysa, ezberlediðin yalnýzlýklar gibi deðildim ki ben Ezber bozan bir sevdaydým, anlamadýn Ben de kendimi hiç anlatamadým bu yüzden Anlatsam da anlamayacaktýn ki
Mülteci yüreðine yurttum fakat sen Göçebe sevdalar için beni unuttun
Yakasýna yapýþtým yalnýzlýðýmýn Epeyce de sarhoþtu zaman Dilenmiþtim sevgi zannederek kendimi senden Sende bana aitlikler yoktu Ben fakiriydin Yitiktin bir aþkýn bitikliðinde Kimsesizdin bana her geldiðinde Aþktan payýna düþenleri Asýl sen zayi etmiþtin sarhoþken
Her kadehte kelimelerimden taþarken sen Hiç kalmamýþtý sende bir damla bile ben
Kendimden kaçacaðým bir coðrafya da yoktu benim Kimsesiz bir meyhanede seni sayýklýyordu kalemim
Yarým kalmýþ bir aþkýn kýrýklýðý Kývranýrken kalbimin en saklý yerinde Kendinden geçmiþ dizelerle baþ baþayým
Þimdi, uzun bir hikâyenin kýsa özetiyiz: Sen ve ben... 08.07.2015-05.00-Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkadir Güngör Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.