Ne varsa sesinden uzak
bir dað yamacýna uzanmýþtýr þimdi
teni zemheri, tini yalým
ve birden kýrýlýr kanadý sayrý kuþlarýn...
Bilir misin nasýl giyilir ölüm
þöyle tepeden týrnaða kýrmýzý
apansýz dökülür gider
terine yapýþan soluksuz nehir
yaralý bir kýsrak kesilirsin
koþtukça büyür boðazýndaki kýymýk
üzerine devrilir koca þehir...
Gözlerinde, geciken kýrkikindi
sular hapsolduðun sýnýr boylarýný
saçlarýndan akýtýrken gece, hüznünü
kim devralýr bilinmez býraktýðýn nöbeti
her yerde bir baþýna
her þeye geç kalmýþ
zinhâr yasaklý bir mahkûmsundur artýk...
Tadý damaðýmda bir yaz akþamýnýn
kavý dökülür pul pul;
inatçý, kavi...
yine de kanla yazýlmaz adýn
çekilmiþken tüm damarlarýn
ve tenin soðurken an be an
alnýný yekpâre bir acýnýn duvarlarýna çarpa çarpa
parça parça olursun...
Yani diyorum ki sevgilim;
infiâl ve intihâr
ne çok yakýþýr deðil mi
orman gözlerime...
Haydi!
çek al içimden nefesini
o güzel ellerinle...
Özlem TARHAN
haziran yýkýlýrken...
Deðerli seçki kuruluna ve varlýðýný esirgemeyen tüm dostlara þiir adýna teþekkürlerimle...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.