Ze
YANILMIŞIM
YANILMIÞIM
Seni kalbimde hevesle açan gül sanmýþtým,
Yanýlmýþým, açmadan solduðunu çok geç anladým.
Seni gözlerinden gözüme akarken görmüþtüm,
Ah! dudaðýndan çýkan zehirmiþ çok geç anladým.
Seni ‘kalbime ölümsüzümsün’ diye yazmýþtým,
Yanýlmýþým, kalbim mezarýmmýþ çok geç anladým.
Seni ‘masal sonu mutluluk’ diye dünyama almýþtým,
Yakýp yýkmýþsýn viran etmiþsin çok geç anladým.
Seni hayatýmda sonu olmayan bahar sanmýþtým,
Yanýlmýþým, zemheriden betermiþsin çok geç anladým.
Seni dizlerimde derman, gözlerimde fer sanmýþtým,
Bin derdin bir dermaný olmazmýþ çok geç anladým.
Seni bu gövdede can, damarýmda kan sanmýþtým,
Yanýlmýþým, zamansýz ecelmiþin çok geç anladým.
Yaþadýðýmý bilirdim hep, senle yaþadýðýmý sanmýþtým,
Al canýmý ne olur, sensiz yaþamadýðýmý çok geç anladým.
Zeki KIRHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.