yine
günler örtüyor ruhunu
seyreliyor karelerdeki yüz
ýþýk telleri
üreyen fýsýltýlar gibi çoðalýrken
ne kadar aðlasak
düþünceli hasretin ayrýmlarý
birkaç zaman iteleniyor
dobrasýz eþiklere
uçsuz noktalarýn ürküntüleriyle
dilleniyor telaþlar
yüz ile hayat arasýndaki infaz
kilitleniyor seslere
ödeþiyor aþk kendi masal kuþlarýyla …
bu gün ruhuma
kanat çýrpan göz çukurlarý diledim
hala
senle
en özlemli beklemelerim
....