Ölüm þehrinden ah’lar yükselir,
Semaya eriþir pembe umutlar,
Sessiz çýðlýklar dökülür yere,
Sinemde devleþen siyah bulutlar,
Nefretten kinden taþarda gelir.
Sevmek zor mu bu kadar seveni,
Sevmezse dahi canlýysa bile,
Nefrete aþký kurban vereli,
Bitmedi dünyada bitmeyen çile.
Ýnsanýz insan, tunçtan mermerden deðiliz,
Ruh taþýyoruz bedende,kalp taþýyoruz,
Merhamet taþýyoruz.
sen ben deðiliz,
Biziz biz.
biz’iz.
Kürt türk deðiliz.
laz Çerkez deðiliz.
Siyah beyaz deðiliz.
Zengin fakir deðiliz.
Ýnsanýz biz insan.
Ýnsanýz.
Nefretten kaleler kuruldu yine,
Bahçede açan nefret tohumu.
Eken de biziz sürecek olan da.
Ona göre sula büyüt.
Sana yetiþmezse çocuklarýn beslensin.
Yurdun nefretle kinle mi þenlensin?
SEVGÝ EK SEVGÝ.
SEVGÝ EK.
BÝZ BÝRÝZ.
BÝZÝZ.
KARDEÞÝZ.