pozunu vermiþ hayat yeni fotoðraf çektiriyor biz yoðuz bu karede þu dilini çýkaran çocukta bile çoktan satýn alýnmýþ gülüþlerimiz emeðimiz düþümüz
dar bir kovuktan bakýyoruz kendimize bir elimizi tutmaya çalýþýyoruz diðeriyle bir ayaðýmýzý ötekinin önüne koyuyoruz olmuyor çiðnediðimiz topraðýn gönlü kýrgýn, üstünü kapattýðýmýz taþtan çok bize unuttunuz diyor, canlý olduðunuzu
can, özleniyorsun bir kýr papatyasýnda þu açmaya hazýrlanan diken çiçeðinde izi olsun geliþinin
küre dönerken biz de dönüyoruz herkes belirliyor yerini kimi umarsýz tepe takla olduðuna gidiþlerinin kimi caný burnunda kaçýyor kafesten cehennem olmazdý herkes karþýsýndakini görseydi istenmiyor konulsun, söz üstüne söz tek kiþiye nasýl dönsün deðirmen
08. 06. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.