Eskiden fazla mutlu olmak üzerdi beni

Her þey insanlar için; eðrisiyle, doðrusuyla, üzüntüsüyle, neþesiyle...Her þey ama her þey...Bu yüzden piþman olmamak lazým hiçbir þeyden yinede, Ara sýra çok fazla yaþanmýþlýðý olmayan, üzülmemin gereksiz olduðu durumlarda bile, kendi içimde bazý koþullarý büyüttüðümü biliyorum, Hissedebiliyormuþum demek ki diyorum. Halbuki geçen þu zaman diliminde ne kadar çok oturdum bilgisayarýn baþýna yazabilmek için. Ýçimdeki coþkuyu, sevinci, hüznü, huysuzluðu anlatabilmek için; ama olmadý baþaramadým. Korktum yazmaktan. Kendimden korktum, Oysa ne güzeldi yazmak, yazmakla uðraþmak, yazdýklarýma aðlamak, gülmek,Kendime yaþamayý öðrettim bu zaman diliminde. Güzel yaþamayý, tatsýzlýktan mutlu olmayý. Mutlulukla daha da fazla mutlu olmayý.Eskiden fazla mutlu olmak üzerdi beni, korkardým mutluluktan; elimden kaçýp gidecek sanýrdým.


Artýk korkmuyorum, getirin bütün mutluluklarýnýzý bende mutlu olayým sizle beraber.Ne kaldý ki bu dünyada, acý paylaþtýkta alim mi olduk sanki, nerde o acýlar þimdi?Unutulup gitmemek için mutlu günü paylaþmak lazým; çünkü insanlar hep mutlu günlerini hatýrlýyorlar. Kimse sýkýntýlý anýna geri dönmeye, o gününden ders çýkartmaya çalýþmazken ben sadece o günlerde aný olarak kalýnca, o günlerle birlikte yok olup gidiyorum. Sessizce bitiyorum. Ölüm gibi, ayrýlýk gibi.Hayatta bununla paralel gidiyor, yazýlarýmda olduðu gibi sonradan farkettiðinizde eksikleri yerine koyamýyorþum; o anlar çoktan yaþanmýþ, bitmiþtir.Eski yazýlarýmý okuduðumda, yeni yazýlarýmdan birinin içindekine benzer bir cümle bulunca; yaþanýlan durum farklý olmasýna raðmen, ayný cümleyi kurmuþ olduðumla yüzleþiyorum. Yaþadýðým her þey farklý ama, demek ki ben kafamda yaþamak istediðimle yaþatýyorum kendimi.

Çirkin Postacý YakupHan Ulu.

Sosyal Medyada Paylaşın: