Ze
BU HAZAN UNUTULURSUN
BU HAZAN UNUTULURSUN
Hazandan önce umutsuz bir bekleyiþ,
Baharla gelecektin, güller solmadan… görecektim
Yapraðýn sürükleniþi, dalýn kýrýlýþý, akþamýn çöküþü
Gibi kaldým köz yýðýný yüreðimle
Oysa, sözün vardý, yalan sözün… iþte sonbahar.
Masumca yakama iliþiyor ayrýlýk
Zarfa sýðacak kadar kýsa sevda üstelik
Gözden düþen, damlalarla mühürlü.
Sabýr tükendi, yaðmurlu yýllar uðuruna
Kalanlar yaþatmaz, bu hazan seni de öldürür.
Birlikte paylaþacaðýmýz nefesti yaþamak
Rüzgâr sardý, kapýyý bacayý yapraklar aldý...
Safran, baðlar bahçeler, daðlar amansýz safran
Bu yalan fýrtýna gibi, yýkým gibi yangýn yeri
Pencereler hüzün perdesi, dayandý kalbime yaprak yaprak
Meðer sevgiymiþ çemberin içinden geçirdiðimiz
O yýllar, çocukça oynadýðýmýz oyunlarmýþ
Daðýlýrýz… tohum olur karýþýrýz topraða
Savruluruz, çiçeklere yar, sonbahara yara oluruz
Gidenler unutulur, seni de unutturur bu hazan
Neylersin, zaman ayrýlýktýr mevsim gözyaþý
Aylardan yaprak dökümü, günlerden sensizlik
Derinden tutmuþtur yüreklerimizi, yalnýzlýk sýtmasý
Yapraklara bakar, okuruz aðaçlardaki yazýlarý
Öðreniriz mutlaka, acý çökmüþ dudaklarla gülmeyi
Gökyüzünün tebessümüne mavi mavi dizilen
Posta güvercinlerini, güneþle bekler pencereler
Bekler bulutlardan süzülen aþkýn kanatlarýný
Solgun bir dünyaya yemyeþil bakar
Hazan, evet her dem hazan ama umutla bakar bu gözler.
Zeki KIRHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.