MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Bir Zarif Hasret
Nar-ı Çiçek

Bir Zarif Hasret



Özledim..
Haziran’a göçen dokuz þâir þahidim olsun ki
âþkýmý hasretinle besledim...

...

Bi’þiirler oldu içime
kafiyesiz bir özlemin meczup hârýndayým
susmak kabiliyet yokluðunda
sabrýn kâlbiyet makamýndayým...



ki sen...

gölgeni takip eder gibi sevdin beni
çavlan oldu yüreðin nâr ruhuma
üfleyerek soðutur gibi kýzmýþ bir demiri,
itina ile sevdin
imkansýz kelimesi manasýz kaldý
karmaþýk aklýma pusula
karanlýðýma güneþ oldu ela gözlerin

Aldýðýn nefeslerini bile hibe ettin bana
bilirim kýyamadýn dokunmalara
kutsal bir mabedi korur gibi sevdin
vatan gibi sahiplendi yüreðin yetimliðime
üveyik seslerinden duâ serpiþtirdin
vuslat zikirleri doladýn diline
pes etmedin.

Kader ile keder arasý
iki cümlelik huzur oldun
Seni seviyorum oldu suskunluðun
can oldu dermaný eksik dizlerime
yoluna adadýðým duâlar kuvvet
huzur iklimine tutunduðum umuttu ellerin.


ve biz...

beklemeyi kutsal bilip akþam þarkýlarýnda bulduk teselliyi
hiç isyan etmedik
sökmedik kalbimizin dikiþlerini..
sevmek payýmýza düþen imtihan
dahi beklemekti beklentisiz
býkmadan, usanmadan
bekledik...


oysa ben...

bir annenin
çocuðunu sevmesi gibi sevdim seni
kokusunca sarýlarak hayata
emekledikçe yolumda, ýþýldadý fersiz gözlerim
kelimelerinin her harfinde
döküldüm sesinden usulca
ahraz þarkýlarýma nakarat oldun
yirmi dokuz harfi sana besteledim
ve
olsaydý gücüm eðer, alfâbeden tüm ayrýlýklarý silerdim...

-özlemin diyorum
ellerimi titreten can çekiþmesi
susmasý tüm seslerin ansýzýn-


çok aðladým dünlerdeki kendime
zarif bir hâl aldý hasretin belleðimde
külünden var olan ateþ...
ki sevdiðim
bilsen
lirik yaralar besleyip
epik þifâlar arayan kimseyim þu günlerde..


þimdi

yatalak hasta misâli
ölümü sever gibi özlüyorum seni
gelsen, bitecek inlemelerim
devam edecek hayat kaldýðý yerden
gel! ayvalar çiçek açmadan
dökülmeden kiraz yapraklarý
erimeden elma daðýnýn karý
usulca gir koynuma, uyandýr fani rüyâdan
ebede ersin bedenlerimiz
topraða karýþýp zerre tohumca
bir menekþenin morunu gülümsetsin sesimiz


ki biz

inatçý demiydik bereketsiz vakitlerin
hasretin boynuma olsun ki seni çok özledim
âh sesinden öptüðüm yâr’im
geliþin farz oldu artýk yarýmlýðýma
sensiz yaþayamadýðým gibi
sensiz de ölemiyorum anla...




hasret’imden..
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.