Ne Çabuk Geçti Yirmi Beş Yıl?
Daha dün, siyah önlüklerinize
kýrmýzý kurdela takýyorken,
ne çabuk düþtü ömür takviminden
yirmi beþ yýl?
Saçlarýmdaki aklar
sanmayýn ki tebeþir tozu,
satýr çizgileri deðil alnýmdakiler,
yýllarýn derin izi.
Bak hepiniz büyüdünüz çocuklar,
benim gibi çoluk çocuða karýþtýnýz.
Yaþamýn gerçekleriyle tanýþtýnýz.
Ne ben sizleri unuttum, ne de siz beni.
O masum, gülümseyen yüzlerinizi hatýrladýkça,
bir sarmaþýk gibi þevkle tutunuyorum hayata.
Formatlanýyor tüm yorgunluklarým,
Yeniden stajyer oluyorum yeniden.
Þimdi gönderin kuzucuklarýnýzý,
onlarý eðitmek için açtým kollarýmý.
Gücümün yettiði yere kadar,
son zil çalana kadar bekleyeceðim.
Saçlarýmdaki aklar
sanmayýn ki tebeþir tozu,
satýr çizgileri deðil alnýmdakiler,
yýllarýn derin izi.
Olsun, seviyorum ya sizi;
seviyorum…
24.05.2015
Muhittin Alaca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.