Býrakýn kalsýn her þey öylece kýrýk dökük. Söndürün lambalarý perdelerimi kapatýn. Baþ baþa kalayým ben ve hatýralarým. Çalmasýn kimseler kapýmý tutmasýnlar ellerimden. Doyasýya aðlamak istiyorum bir baþýma. Günü deðil kalkmanýn Karanlýklarda yüzleþmeliyim kendimle sonuna kadar. Belki kurur gözyaþlarým. Açarým perdelerimi kim bilir. Toplamalýyým kýrýk dökük tüm yaþananlarý . Ya aðaran saçlarýmý çökmüþ yanaklarýmýn sebebini nasýl izah ederim. Sendin diyebilir miyim. Kapalý kapýlarýmýn anahtarý hala sende açabilir misin . Sen yoksan kalsýn her þey olduðu gibi. Ya gel aç kapýyý perdeleri. Yada býrak beni kendi halime.
Mehmet DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.