BAKTIM ve SUSTUM

Uzaktan izledim olup biteni sadece bir uðultu gerisi yok.
Öylece durup baktým,baktým sonra eðdim baþýmý.
Dinlemeye çalýþtým oda olmadý.
Bir þey söyleyecek oldum sustum.
Konuþulanlar koca bir hiçti, konuþanlar ise iþte.....
Düþündüm de susunca kendini dinlermiþ insan...
Kaldým öylece bir süre bekledim.
Ýrkildim birden kendime döndüm.
Buldum bir ayna baktým,baktým eðdim baþýmý.
Ayna ,ayna bir cam parçasý bakanýn yansýmasý.
Hiç ama hiç konuþmadý çok þeyler anlattý.
Anladým,ki konuþmak anlamsýzsa susmak en iyisi.
O zaman sustum seyrettim uzaklardan olup biteni.
Sonra döndüm arkamý yürüdüm sessizce.
Dil söyler anlayan olursa,göz söyler bakan olursa.
Ne anlayan kalmýþ nede bakmasýný bilen.
Susmak ne kadar güzel içinde yaþamak gibi.
Varsa vicdan yarasý.

Mehmet DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: