Temmuz Akşamları

Temmuz akþamlarýnda,
Dolaþýrým bu þehrin sokaklarýnda.
Ýçime dolar yalnýzlýðýn, sensizliðin sýzýsý.
Gözlerim dolar,
Hayalim solar.
Ve ben seni düþünürüm,
Temmuz akþamlarýnda...

Akýl almaz sevdalar,
Üþüþür baþýma...
Kalbime ýlýktan bir sancý iner.
Dikerim gözlerimi semaya,
Pýnarýndan boþanýr kanlý yaþlar,
Ümitsiz bekleyiþimle beraber,
Yürür gider, boynu bükük,
Temmuz akþamlarýnda...

Ufuklarý süzen gözlerim,
Hayalinle takatini yitirmiþ,
Kapar kapaklarýný bir daha açmacasýna...
Melankolik hatýralar toplanýverir baþýma.
Kýskývrak beni sürükler,
Çýkmaz sokaklara...
Yorgun, kýrgýn ve üzgün
Bir halin bekleyiþiyle,
Temmuz akþamlarýnda...

Seni artýk bir daha ancak,
Düþlerimde görürüm.
Bu benim son bekleyiþimdi.
Son umudumdu...
Kimbilir seni hangi mecrada,
Hangi diyarda bulurum.
Ama olsun, yine de seni terk edemem.
Ömrümün sonuna kadar,
Hep burada, bu þehirde bekleyeceðim seni,
Temmuz akþamlarýnda...

Aydýn ÇETÝNER
(Ýzmir-Temmuz 2014)



Sosyal Medyada Paylaşın: