Öðrendim unutulmamanýn güzelliðini Çöp adamlarla yapmýþtým Ýlk resmimi öðretmenime Ýki öpücük kondurmuþtu gözlerime Benim için dünyanýn en mutlu anýydý o Anlýyorum çöp adamýn marifetlerini her an
Ben mutluydum Öðretmenim mutluydu Çöp adam mutlu Yýllar geçti aradan umutlu Yine gözleri ýþýltýlý bir öðrenci Karþýsýnda dev bir adam Duygusal dizeler dizmiþ bir kaðýda Ve gözleri onda Dizeleri okuyan dev Güliver’e dönüyor Sevinçten midir nedir? Hem gülüyor hem aðlýyor
24 Kasým 2004-Ýstanbul Abdulkadir Güngör
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkadir Güngör Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.