Gelemiyorum Ayaðýma prangalar taktý Gardiyan bakýþlarýn Sevemiyorum Kaybederim diye yarýnlarýmý Göremiyorum Çektiðin milden sonra yolumu Bilemiyorum Gardiyan bakýþlý yarim
Kaç asýr oldu Bu zincirler ayaklarýmda Kaç zaman geçti Bir güneþ yok kafamda Demirler pas baðladý Kaç af çýktý sonradan Salývermedin beni Gardiyan bakýþlý yarim
Ne fýrtýnalar koptu Kasýrgalar, seller, yaðmurlar... Ne depremler oldu yüreðimde Öyle bir bakýþ vardý ki gözlerinde Bakamýyordum Korkutuyordu beni Gardiyan bakýþlý yarim
Duydum ki Daraðacýný kurdurtmuþsun gözlerinde Gördüm ki Bir idam mahkumu bulmuþsun gözlerimde Bir sandalye, bir beyaz gelinlik Sonra bir de imam Anlýyorum Ben hariç her þey tastamam gözlerinde Geliyorum sallanmaya Gardiyan bakýþlý yarim.
2004-Ýstanbul Abdulkadir Güngör
Daraðacýndan kurtulup sevgililerinin gözlerinde can verenlere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdulkadir Güngör Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.