Bırak düşlerle uğraşmayı
Bir Mayýs sabahý Hiçbir kalemin cesareti yoktur bu yürekteki yýkýlýþý yazmaya Geceler korkak,geceler korkulu,geceler korkunç Sabahýna uyandýðým her gün yapayalnýz Her rüzgarda biraz daha koyuyorum zindanlara yüreðimi Umutlarým demir parmaklýklara emanet Çayý her yudumlayýþýmda,yaktýðým her sigarada, dinlediðim her þarkýda bu dert beni iflah etmez öldürür tadýný yaþatýyorum iþte o yüreðe! Kaç kez söndürdüm yalnýzlýðýmý sigaramýn külünde ben bile unuttum Kaç kez bitirdim o adý sigaramýn dumanýnda Ama yinede sevdamý kýrýk kalemimde harcayamadým...Çýkar giderim ruhundan ve rüyalarýndan Sen yastýðýmda ki izle kalýrsýn.
Kokum tenine, gözlerim içine sinsice siner..Aynaya her baktýðýnda, baktýðýn yüz benim Dokunduðun ten benim tenimdir artýk. Geçmiþi yazar her satýrý Getirecek muammalý bir sancý þakaklarýnda Ne resimlerim, ne þiirlerim avutamaz seni Özlemim parmak uçlarýna düþer sessizce Yazamazsýn, yazsan da beni bulmazsýn.Saçmalama ey hayat! Düþler nasýl kýrýlarak çoðalýr! Düþler kýrýlýr ve paramparça kalýr orada ve bu düþüþün ardýnda geleceði de kýrar. Düþler kýrýlýnca çoðalmaz tekrar! Ama insan kýrýlýnca, insan yýklýnca ayaða kalktýmý bir kere... Ey hayat kaldýr onu ayaða.! Býrak düþlerle uðraþmayý, bil ki gerçek öteki dünya ver ona öteki dünyayý...
Bulutlar geçiyor haberlerle yüklü aðýr.. Buruþuyor hala Gelmeyen mektubun avucumda. Yürek kirpiklerin ucunda .Benim baðýrasým gelir..
Neden öyle sessiz duruyorsun öyle? Þarkýn mý tükendi dersin, biten günle, Yoksa gün mü bitti þarkýnla beraber? Çýðlýklar, içinde can verdiði bu an, N’olur, gözlerine geceler dolmadan, Bana altýn gibi bakýþlarýný ver...Bir anahtar deliðinin ardýna gizlenmiþ Cenneti, gözlerinin ovalarýna seren kelimelerimi arayacaksýn yorgun kaðýtlarýn suskun nefeslerinde. Bulutsuz düþlerde..Sonunda masalýn sonunu getirmiþtim.. Ben hala yok’tum.. Bir köþede üzüntümü paylaþýyordum, kaðýdýmla,kalemimle.. "Mutlu Son"du seninkisi sanýrým.. Gülümsüyordun .. Bense içten içe, aðlýyordum ! Haykýrýþý Boðulmuþ Bir Denizin Sesi Olmak Sesimi Sesine Katmak Sonra Rüzgara Sevgili” Diyerek Bir Ömür Vermek...
Bu Gece Gözyaþlarým Yaðýyor Sensizliðimle Birlikte Kaldýrýmlarda Seni Arýyorum Erimekteyim Karanlýk Geceye Ýnat Ay Gökyüzünde Kýrmýzý Bir düþ düþer suya Su Yanar Usul usul Mavi gözyaþlarým çoðalýrdý yüreðimde Mavi bir ölüm olurdu yaþam, mavi yapraklar dökülürdü zamansýz dallarýndan... gökyüzünün perdeleri, açýl desem açýlýr mý? masallarýn ülkesine sonbaharda kar yaðar mý? ak saçlarýn vardý senin, güneþ gibi bir gülüþün senin için aðlamýþtý ýrmaklarý gökyüzünün Ne ben giderim býrakýp seni yalnýzlýða, Ne sen beni býrakýrsýn boþ rüyalarla,Gökten bir elma düþtü,yarýsý sana,yarýsý bana…Sen, maviye küsmüþ denizdin. Bense maviden vazgeçen denizinin,Küskünlük dalgalarýnda çýrpýnan martý...Sözler artýk yok..Suskunluk var derinlerde Mavice umutlarým var..Mavice sevgilerim..Bana mavini ver deniz!...Masal deðiliz, bir varmýþ, bir yokmuþ diyemezsin ...
Çirkin Postacý YakupHan Ulu..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.