Can Dostum
Gönül dostum, candan sever insaný,
Sevecen ve güler yüzle bakýþý!
Ýnsan anlamýyor, orda zamaný,
Hayat ilmek ise, O’da nakýþý!
Birlikte oturduk, hoþ bir mekâna,
Dost olunca geçersizdi bahane,
Derdimizi böldük, bilmem daha ne,
Gönüller feth etmek, dostumun iþi!
Kuþ sütü eksikti, mükellef sofra,
Mütevazý insan yapmaz hiç tafra,
Dostlarla olunca kalýr mý safra?
Anlamadým, hiç zamanýn akýþý!
Sohbet, muhabbetle, çok hoþtu zaman,
Dostun misafiri, yaman mý yaman,
Kardeþi gönüle iþleyen keman,
Olur mu hiç böyle yolun yokuþu?
Konular açýyor, biri birini,
Dostum bilir, münasibi, yerini,
Kucaðýna almýþ, sever torunu,
Ýnsan, bu dost ile yaþar mý kýþý?
Gönül almak için sarf eder çaba,
Derviþ gibi, üstünde yoktur aba,
Çocuklarý için mükemmel baba,
Ýnan gediðine oturtur taþý!
Yenge ise tam Osmanlý kadýný,
Her dem söyler, geçmiþine yâdýný,
Ýyi bilir bu hayatýn tadýný,
Herkese açýktýr, sofrasý, aþý!
Can dostumun adý; “Çiftçi Ýsmail”,
Gerçek kâmil insan, gerçekten nail,
Ýnanýn sözlerim abartý deðil,
Daha on sekizdir, hem gönül yaþý!
Ne gam kaldý, ne üzüntü, kasavet,
Halisane dostluk olunca niyet,
Dertli, dert kalmýyor bunu kabul et,
Sevdiðiyle sohbet edince kiþi!
ERDEMLÝ-28.04.2015-Salý
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.