Kimliksiz

sus bedevi!
biz seninle vakti geçmiþ iki yaþamýz.
bir çöl baharýnýn gövdesinde itile kakýla yol alan,
topraðýn yakýcý teni deðdikçe bileklerimize,
adýmlarýný kýsaltan.

sus bedevi!
biz kaburgasý kýrýk bir sevdadan arta kalan,
ruhu þehrin karanlýðýna karýþan.
kimliksiz bir susuþun,
firari çýðlýklarýyýz.

bir daðýn þahikasýndan eteklerine akarken gözleri,
yýrtýcý bir kuþun.
zihninde bilediði kelimeleri,
dökerken kaðýtlara þair.
açarken akþamsefasý gözlerini.
öyle bir zamanda iþte,
takvimlerde eðreti olmayan bir vakitte.
bir bilinmezin koynunda defalarca yýkanýrken düþüncem.
askýya alýnmýþ bir yaþamýn gölgesiyim iþte.
üryan kalmýþ kimliksizliðimin,
fotoðrafýný taþýyorum ayak izlerimde.
hafýzam yýkýk,
ve görkemli bir merasimle çekiliyorum,
aslanaðzý düþlerimden.

ben sefil bir inanýþýn tasavvuruyum aynalarda.
saçlarýmýn kýrýk siyahýyla taþlanmýþ bedenimi örtemiyorum.
büyük bir günahýn tevbesi gibi temizken avuç içlerim.
duaya kalkmayan eller gibi de kirliyim.
bir kuþun yumruk kalbi deðilim.
bu yüzden aðýrým kendime.
aðrýlýyým kendime.

yýrtýk bir ozan sesiyim,
yükselmiyor varlýðým ikindinin göðsüne.
mübarek deðilim.
ama bir beddua deðmemiþken ömrüme,
ne bu acý kor taþýyan ellerimde.

sus bedevi!
biz seninle sonu yazýlmýþ bir hikayenin hakikatiyiz.
arsýz bir düþ avcýsýnýn tutsak düþüncesiyiz.
biz bedeviyiz.
biz, bizden sonra hiç anýlmayacak bir ismin
sükuta deðen kalbiyiz.
bu son kelamda,
ikimizde saðýr ve lâl’iz.
biz.
kimliksiz.

- Abdullah Cemek


Sosyal Medyada Paylaşın: