bir şairin günlüğü

yaralarým..
varým yoðum, var olaným.

gecenin tütsülü gözleri süslüyor duvarlarýmý
ben yine fecre uzatýyorum bakýþlarýmý.
mavi düþler kuruyorum,
ömrümün sonbahar mevsimlerine dair.
eskimiþ olsa da ellerim,
hala bir sigarayý tutabiliyorum parmaklarýmýn arasýnda.
masanýn üzerinde güneþlenen bir turist gibi yatýyor
þiirlerimin baský kaðýtlarý.
kimisinin eksik heceleri,
titreyen ellerim saðolsun.
dedim ya turist gibi.
yazdýðýma bile yabancý kalýyorum bu sýralar.
sanki anadilimle yazmamýþ,okumamýþým.
yabancý bir dilde susmaya benziyor halim.

ülkemin insanlarý..
iyilik sanatçýlarý her biri.
kimisinden üç beþ kap kacak,
kimisinden ekmek, sigara.
orada iþte,
yalnýzlýktan býkmýþ bir komodinin üzerinde sere serpe.
þairlik fakirlik derim hep.
beþ para etmiyor insanlarýn yüreðini daðlayan þiirler.
ama bunu kime anlatmalý.
sözcükler böylesi deðersiz olmamalý deðil mi ?
en iyisi susmalý.

her sabah bir güvercin konar omzuna penceremin.
dertleþiriz biraz, o susar.
bakýþlarýndan bilirim,
göðün yeterince mavi olmamasýndan yakýnýr.
gökyüzüne selam söylerim,
iletir vesselam.

gün boyu sýzlatýrým kemiklerimi,
küfrederim kendime þairce.
demli bir çay, bir parça peynir, ekmek.
sigara öncesi ziyafet iþte.
hükümet gibi güçlü kýlar beni sigaram.
sonra boðuk duvarlarýma yaslayýp
tedavülden kalkmýþ sýrtýmý,
imkansýz düþler kurarým.
öyle ki illa deðmiþtir gözlerim bir kadýna o an.
severim ölesiye.
kelimelerle..

sonra yine gece birikir göz kapaklarýma.
zaman sýrsýl bir yýlan gibi kývranýp durur koynumda.
yine terlemiþtir bir izmarit avuçlarýmda.
kemik sesi sayarým gece boyu,
kütür kütür kýrarým sessizliði belinden.
susarým sonra.
ben hep susarým aslýnda.
dilimde tat býrakýr sükunetim.
hayat oyununu oynar,
ben hep izlerim.

- Abdullah Cemek


Sosyal Medyada Paylaşın: