Miyav! Miyav! miyavlayýp zýpladýn, Uyuz kedi kuyruðuna bastýkça. Hele sen bak! Bir de murdar demen var, Ben ciðeri yüksek yere astýkça.
Ne yenilir ne yutulur sözlerin. Pislik dolmuþ aðzýn nefret özlerin, Battýðýný görmez kördür gözlerin, Sen kendini kasým kasým kastýkça.
Küstahlara þedid dosta þekerim. Yok þakþakcým Kul Receb’im yek er’im, Avanenle gelsen yine çekerim, Sen bela ol gel semtime gel sýkça...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Recep Odacı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.