ELVAN ELVAN ÇEŞİT ÇEŞİT ÇİÇEKLER

Sadece yýldýzlar göz kýrpýþtýrýr,
Gece gökyüzü ýssýz ve sessiz.
Yeryüzü’de sanki büyük bir makber...
Canlanýp dirilmek için; sabahý bekler.

Yedi kat merhale ötede döner...
Nice gezegenler nice yýldýzlar.
Bilirler kendilerini yola sevk edeni...
Bir emir neticesinde gittiklerini.

Dönerler halka, halka zikr ederek,
Yazarlar kainata O’ nun ismini...
Ýsmini... ismini... ismini... hakiki...
Yoktur ondan baþka odur el Baki!..

Havsalama sýðmaz koca kainat,
Bakarken gökyüzüne bazý, bazý,
Derim; neresidir bunun son durak...
Gözlerimin önünden geçiyorken,
’Kutlu süvari’ ile o melek Burak!..

Gökyüzünde yolculuk hakikat’e...
Yelesinden nurlu ýþýklarý saçarak!..

Döndürüp bakýþlarýmý, bakarým
............... yer yüzünde;

Elvan elvan çeþit çeþit çiçekler,
Derin uykularda sabahý bekler.
Tam þafak sökmeden baþlar ezanlar,
Derler bir aðýzdan; A l l a h u e k b e r!..

KOCAELÝ / KEL TEPE CÝVARI /2010

Recep Odacý



Sosyal Medyada Paylaşın: