bir þiirde tutsak kalmýþsýn gibi koþuyorum sana çarmýhtan kurtarýyorum ellerini bana çivilemiþ oysa Tanrý benim arkandaki söðüt aðacý suya eðik bütün dallarýmla sana eðik kalbim ömrüm
oysa topraðýnda büyüyen biteðindim senden alýr gücünü de açardý çiçeðim meyvelerim olgunlaþýr bizden oluþurdu gülücükleri çocuklarýn sonu güzel biten masallar cennete akan nehir
bizden ürerdi yeni düþlere uyanan insanlar eskidi tarihi sýnýrlarda duvar olmanýn yeni kanat takýn gel bir dizeden diðerine yolculuðumuz bile yeter gözlerinde saltanatý biter þiirin bir bakýþýnda
yeni bir resme kaydederim gün gölgeli duruþunu prangasý çözülür dilin þiir sokaklarýnda özgür yürür insanlar paha biçilmez söze bir sözcük eðri direðini doðrultur dünyanýn
birbirine eðimli iki yol biz düzgün adým atarýz her kýtada yanlýþýmýzý yýkar anlam çocuðun alnýndan çeker silâhý belki bu yola ters yönden girenler geldikleri gibi giderler
herkese açýk cennetin yolu
24. 04. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.