"Elim Sende"
iki insan bir yürek edemedik
diplerinden çekti aldý toprak bizi içine
sýðlýðýnda deðildi boðulmalarýmýz denizin
ve göðüs kafesimizdeki kuþlar
özgürce uçsun diye gökyüzüne
mühürlendik sonsuzluðun hükmünde...
insan yýðýnlarýný izliyorum
hiç birine benzemiyor varlýðýn
izlerken anýlarla dansediyorum
hiç birine benzemiyor yokluðun
verdiðin ödünç mutluluklarý
alýp basýyorum baðrýma tekrar tekrar
ve ç’alýp götürdüklerini
usta bir hýrsýz gibi anýmsýyorum
gözlerimde bulutlar
yok benzemiyor hiç bir þeye, hiç birine...
senden öncesi ve senden sonrasý
çarpýþýyor sürekli beynimde
yýðýlýyor acýlar önümde boyumca
sonra bir yangýndan artakalan tek kývýlcým gibi
gülüþün düþüyor aklýma
ve ummanlara bulaþmýþ derinliði gözlerinin
elbet sabaha erecek bu beden
karþý binalarýn ýþýklarý teker teker sönerken
ve geçerken siyah kedinin önünden uðursuzluk
elbet bulacak
huzuru ruhum yine sen üzülme
þimdi kapattým gözlerimi týpký senin kapattýðýn gibi
gök’yüzüne mühürlenirken sonsuzluðun hükmünde
"elim sende"sevgilim
"elim sende"
23:30/20.04.2015/Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sevtap Kaya Nurgönül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.