Her þey kendini anlatýr
Bir müzik, bir þiir
Bir çocuk, bir çiçek
Her þey özüne karýþýr
Su, toprak, ateþ, hava
Sevmek, yaþamak, ölmek ve doða...
Bir fotoðraftan bakýyor gözlerin
Öyle yaralý, öyle çocuk
Duvarlarýn dili yok
Olsa anlatýrdý seni sana
Bir benim geçmiþi yaþatacak geride kalan son fosil
Bir de resimdeki okyanus bakýþlarýn
Aynaya bak!
Hâlâ anlatýyorsa gözlerin seni sana sorun yok
Anlatmýyorsa þayet
Adresim herkese kayýp
Lakin bilirsin bir sana ve hep sana açýk...
/
Daðlar eteklerindeki kar tortusunu yolcu ediyor
Týngýr mýngýr bir bahar uçuþmasý var kuþlarýn kanatlarýnda
Yerle yeksan kent oysa
Avuçlarýnda kederleri üþüyor
Kapýlar açýlýyor gaipten
Camlarda yaðmur güncesi
Bir göl resmi düþüyor yadýma
Bir kaplumbaða kýyýsýnda
Güneþ göz kýrpýyor senin gözlerinin bebeklerinden
Denklanþöre basýyor sürekli ellerin
Kayýp bir mevsim geçerken benim içimden...
Tanrý hiç bu kadar yalnýz kalmamýþtý!
Günlerden aþk yokuþu
Aylardan anne göçü
Saatlerden mesafesiz kaçýþ
Ve tarihi düþtü eller utançla sayfaya
Yüz yüze bakacak mecalimiz kalmadý
Sözler vardýr söylenir
Sözler vardýr verilir
Sözler vardýr yutulur
Ve sözler vardýr çiðnenir!
Hadi gel
Gel de sil içime içinle yazdýðýn s’özünü
S’özümde s’özün
S’özünde s’özüm aðlýyor!
youtu.be/ve73Ao2BwR8
23:00/23.04.2015/Sev_tap