KÜÇÜK KIZ
Sustu ne varsa!
Uykusuna daldý ebruli düþler
Bir de yanýnda ezilmiþ bahar çiçeði,
Küskün açýþlar biriktirerek zamana
Aðlayýþlar düþürdü yapraðýna
Ýnce gülüþler sakladý dallarýna
Vakit suskun zamanlarý çalarken...
Düþ teknesine sýðýndý dalgalarla
Biriktirip ne varsa içinde
Yüzünü eskiten zamana sarýldý
Geçmiþin ayak izlerine saklanýrken
Yorgun çocuk gözleriyle þarkýlar söyledi
Ellerinde ince kýz çocuðu dokunuþlardan
Geriye kalanlarýyla büktü boynunu.
Nilüfer bakýþlarýna daldý
En uzak bulutlarý biriktirip gözlerine
Saklanýp içindeki küçük kýza
Yalanlar söyledi,
Umut doldurdu ceplerine þeker niyetine
Eteðine döktü birkaç gözyaþý
Onlar da kalsýn dedi sende yaðmur niyetine
Mendiline birkaç özlem býrakýp gitti sessizce...
Hangi düþün yorgun duraðý
Bilsen içimden neler eksildi
Güneþi sakladým perdelerime
Geceye sýzdým dehlizlerimde
Son sözümü yazdým içime
Kâðýt yetmedi kendime
Yorgunum küçük kýz
Býrak kendimi kendime...
Býrak beni kendime...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Neslihan YAZICILAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.