bir miktar sezginin
kefensiz imlalarý
bilmezlik pütürleri gibi
ve üstelik
ruhun erdiði ne varsa
aklýn çalkalanmýþ halinde
dolaþan fiyakalar
sanki ömrün dahilinde bir bahar fýsýltýsý
görüyorum
kuruntulu baðýþlar
seyrediyor teminatlarýmýzý
bilmiyor ki suskunluk
sezgisiz zaman ilerleyemez
bilmiyor ki his,
ruh kendine güncesiz oyuklar açar
zamanýn kuru kumlarý
rüzgarýn ellerinde bir kýlýç gibi
gel serpiþtir kirpiklerime
kýpýrtýlarý olsun son
ilki/biz konuþacaðýz ömürsüz sözlerle
....