Eski Günlerde Kalmış
Köyümüzde ekinler biçilir, taþýnýrdý
Dökülen alýn teri eski günlerde kalmýþ
Düvenlerin üstünde ömürler aþýnýrdý
Neþeli harman yeri eski günlerde kalmýþ
Sabah erkenden kalkýp yakýlýrdý fýrýnlar
Sýcak çorba, ekmekle doyardý aç karýnlar
Köylüye güç verirdi umut dolu yarýnlar
Doðal yaþamýn feri eski günlerde kalmýþ
Bir çift güçlü öküzle gözdeydi kara saban
Bire on alýnýrdý, zayi olmazdý çaban
Bir deðirmen misali köyü öðütmüþ zaman
Hormonsoz tahýl türü eski günlerde kalmýþ
Ýmece okunarak yardýma koþulurdu
Nice zorlu engeller böylece aþýlýrdý
Somurtarak gezenin haline þaþýlýrdý
Mutlu kadýný eri eski günlerde kalmýþ
Gördüm ahþap evleri sarmýþ yabani otlar
Vahþi hayvan sesleri, derdimi bine katlar
Evcilini arama kayýp köpekler, atlar
Çan sesli, gezen sürü eski günlerde kalmýþ
Mahzunlaþmýþ köyümüz garip, boynunu eðer
Çocuklarýn sesiyle þenlenir imiþ meðer
Odunla piþen yemek, bence her þeye deðer
Tandýrýn ekmek piri eski günlerde kalmýþ
Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yılmaz Dereci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.