Kusursuz ölümü okuyorken Bilmem kaçýncý sayfasýnda bir kitabýn, Tut ki gözlerimi; Asmýþým kirpiklerine saðanak saðanak. Sesimi bir yetime baðýþlamýþ, Tut ki, Lâl’ýmda þehrine "baðýrmýþým" zaman zaman. Ne fark eder duysan görsen aðlasan. Bu gece de yoksun Pera.
Burnumdan alýp meçhul kokuyu, Ýlmek ilmek dikip tenine; Depresif zamanlarda hayal yaratýyorum. Sana sevgili diyemem, Ana,baba,eþ dost,arkadaþ ... Diyemem. Ne haddime sýfatlarý sýðdýrmak kanatlarýna; Ne fark eder güneþ kaçsa saçlarýndan. Sen en gizli güzelsin; Gecenin karanlýðýnda.
Hissediyor kalbim yarýný, Sen yarýnlardasýn Pera. Yarýnlar çok uzak, Gün bitmiyor aðrýsýz. Sosyal Medyada Paylaşın:
D162 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.