BİLİYORUM SAAT GEÇ OLDU

Biliyorum sevdiðim,
Saat geç oldu.
Kokunu anýmsamak adýna elime hapsettim kalemi,
Öldürdüm uykumu gözlerimde.
Sanýrsam bu gece seni çok özledim.
Hayal kuruyorum geceleri,
Ýçinde hep bir "sen" geçiyor.
Sonra,
Sonra birden sonuna geliyorum hayalin.
Birden inci gözlerin düþüyor düþlerimden.
Aydýnlýðýnda boðulan karanlýðým,
Hucüm edercesine kaplýyor düþlerimi.
Sen gidince gülüþünün aydýnlýðý sökülüyor karanlýðýmdan.
Arda kalan zifiri bir karanlýk,
Ölmüþ iki tutam iðde kokusu.
Hele seni özlemek yok mu ? (ooofff)
Sanki tüm dikenler güllerden firar etmiþ gibi.
Hepsi özleminde gizlenmiþ.
Özledikçe seni delicesine,
Gözlerime batýyor dikenleri.
Ve sonra alaþaðý oluyor uykum.
Seni özlerken uyumuyorum.
Özledikçe seni,
Bencilce tutmuþcasýna bir gülü,
Elimi kanatýyorum.
Ellerimde ellerinin izi yok ya,
Kapanmýyor yarasý ellerimin.
"Sen" gibi akýp gidiyor ellerimden huzursuz bir kan.

Biliyorum,
Saat geç oldu.
Bu saatte rüyada buluþmak vardý.
Ya da uykuna hapsolmuþ kömür karasý gözlerini izlemeyi.
Dinlemek nefesini saatlerce.
Saçlarýnýn rahiyasýný gizlemek vardý burnumda.
Ne bileyim iþte,
Ýçten anla beni.
Sensizlikte aptalca düþlere mahkum oldum ben.
Yaþadýðýn þehrin adý ne zaman duyulsa þu sesinden uzak kulaklarýmda;
Ýþtahým kesiliyor ansýzýn.
Midemde patlayan onbinlerce özlemin keskin camlarý.
Birde,
Bana yolladýðýn ilk ve tek mektubun.
Bismillah’ýnla baþlayan,
Tebessümünle biten mektubun.
Artýk mektubunda kuru biryer kalmadý sevdiðim.
Gözlerimin yaðmuruna maruz kalmýþ mektubun,
Artýk bir sel kurbaný.
Affet sevdiðim,
Bir emanetin vardý bende
Sadýk kalamadým mektubuna.
Islandýkça ýslandý hüznü barýndýran gözlerimle.

Biliyorum
Saat geç oldu.
Sanýrsam bu gece seni çok özledim.
Pencerede takýlý kalan gözlerimle,
Gelip geçen arabalarý sayýyorum saatlerce.
Nice araba geldi.
Ama sen yine gelmedin.
Ama olsun !
Sen hiçbir zaman "geleceðim" demedin.
Gözlerin bana hiç gülmedi usulca.
Olsun sevdiðim !
Sen bana hiçbir zaman "gülüyorum" demedin.
Oysa birgün yürüsem yolumda seni düþleyerek,
Ansýzýn çýkagelsen !
Yanaklarýnda tebessümünün çiceði.
Gelsen birden,
Ýçimde ölen huzurlu çocuklarýn ruhuna rahmet okusa kokun.
Gelsende artýk üstüme baþýma çekidüzen vereyim.
Yakýþýklý bir insan olsam o güzelim gözlerinde.

Biliyorum sevdiðim.
Artýk geç oldu.
Sanýrsam bu gece seni çok özledim.
Kavuþmadý ya ellerim ellerine,
Kulaklarýma varmýyor ya artýk sesin
Raks etmiyor ya gözlerimde saçlarýn,
Minübüste oturma kavgamýz yok ya bir daha,
Ayaðýma basmayacaksýn ya yemek yerken;
Ne yapayým içinde "sen" olmayan hayalleri.
Neyse sevdiðim !
Saat geç oldu.
Sanýrsam bu gece seni çok özledim.
Bendeki "sen" bana yetmiyor artýk,
Senden "sen"i istesemde,
Bana sendeki "sen"den bir parça hediye etmeyeceksin.
Ne diyeyim ki artýk sevdiðim
Ne diyeyim,
Özledim seni bu gece.
Kabuk baðlamayan bir yaradan akan kan gibi.
Yüreðimde ölen sayýsýz iðde aðacý kadar,
Çok özledim seni.
Sosyal Medyada Paylaşın:

D162 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

İkinci Adısın (Pera) Bursa'da Yok'luğun Yağmur İntikamı ve Kaldırım BİLİYORUM SAAT GEÇ OLDU Hüzünlü Bir Kadın Gökyüzüne Küsen Çocuk Zamansızdı Gidişin,Üşüttü Beni Sana Benzemek BOYACI ÇOCUK;AHMET Bir Kadın Geçti Ömrümden