Zamansızdı Gidişin,Üşüttü Beni

Anlamýný bilmediðim þarkýlarý dinletiyordu bana gidiþin.
Aðlatýyordu ara sýra,
Hüznüm oluyordu çokça.
Bilirsin beni,hasta olurdum kolayca,
Gidiþin gibi kolayca yataða düþerdim,
Bilirsin iþte.

Giderken üþüttü beni yok’luðun.
Üþüyorum halen;
Yok’luðuna.
Yakýnda donacaðým,farkýndayým.
Satýrlarý yakacaðým inadýna,
Adýnýn geçtiði düþ’lerimi sereceðim üstüme.
Bir fincan kahvem olacak aný’mýzdaki gülüþün.
Onu hatýrlayacaðým,yanacak içim.

Keþke gitmeseydin.
Pardosenin ceplerine gizlerdim ellerimi,
Baþörtünün altýna gizlediðin saçlarýný koklardým.
Gizli kalmýþ saçlarýn misk kokardý bilirim.
Ýçime huzur verirdi rahiyan.
Gözlerinin içindeki afitab gecemize doðardý birden;
Isýnýrdým.

Zamansýzdý;
Gidiþin ve beraberinde koþarak gelen hüzün.
Bu deprem,yýkýlan herþey zamansýzdý.
Soðuk gidiþinin hatrýna yinede satýrlarý yakarak;
Düþ’lerimde gezen adýný üstüme sererek ýsýnýyorum.
Olur da donarsam;
Affet.

Sosyal Medyada Paylaşın: