Ölümden Önce Gel Pera
D162
Ölümden Önce Gel Pera
Þuan sensiz geçen birgünün testisini;
Can çekiþen bir çileyle doldurduðumu anladým
Yumruklarýmý heba ettiðim duvarlar,
Hâki renginden pay alýyorken;
Çok defa güneþle vedalaþtý pencerem.
Selasýnda kaybolmuþ ölü çiçekler de birikti bak.
Bir kanadý mavi,
Diðer kanadý yaðmur güvercinin
Gözlerinde saklýydý akþam.
Ve sen;
Ketum bir uykuda örselerken zamaný,
Hasretinle süslenmiþ býçaðýn ruhuma batýyordu;
Bilmiyordun.
Yüreðimdeki gâib sûretinde,
Acýmý süzen bakýþlarýný izliyordum.
Bilmiyordun.
Arþ’a muktedir meleklerin cemalinde yýldýzlaþýyordu güzelliðin.
Ve beyhude bir kalabalýk izbe yalnýzlýðýma kastederken
Ben seni en çok akþamýnda bekliyordum gözyaþýmýn.
Amelim salih gözlerinden ziyandý,
Ellerim ellerinden.
Çokça vakit uzaklardasýn Pera;
Gelmedin hiç,
Çok deðiþtim.
Saten bir cenaze sessizðinde;
Baðrýmda taþýdýðým bütün radikal aðlayýþlarýmý gömdüm.
Dört bir yaný mavileþmiþ tüm yaðmurlarý,
Sana benzetiyorum artýk.
Ne zamandýr yanaklarýna kuþlar yolluyorum,
Gönlüme münhâsýr resminin.
Bunu yaparken hiç utanmýyorum.
Artýk koparmýyorum "sen" hatýrasý beyaz saçlarýmý
Gözlüðü takmadan gösteriþe çýkmaz oldu dünya.
Kirpiklerimin sen çýkmazýnda kýsýldýkça gözlerim,
Haddinden fazla karanlýklaþtý yalnýzlýðým.
Neyse boþver deðiþmiþliðimi.
Gelmeyiþin yýllandýkça güzelleþiyor zaten;
Bana seni anlat.
Mahzuru yoksa bunu söylemem de,
Yüreðimin zikrine ne zaman adýnýn kokusu çarpsa,
Levf’i mahfuz’da kalan tüm yarýnlarýmýn,
Seni özlediðini hissediyorum.
Buralar çok soðuk;
Biraz yaðmur
Biraz kar
Biraz sensiz.
Uyusam iyi olucak.
Son kaðýdýn çizgilerinde yazgýlaþan kalem kadar;
Liyakat görülmeyen yaralarýmýn,
Aðrýdýðýný hissediyorum.
Hoþçakal Pera.
Dudak dudaða titremediðimiz zamanlarda;
Kazandýðýmýz tüm sevaplarý bir kenara býrakýp;
Hasretinde günahlar biriken bir öpüþ emanet ediyorum.
Ölümden önce gel.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.