kendime dýþarýdan bakabilsem
seyrederce þu ipil ipil yaðmuru
içimdeki sarsýntý bir gülebilse
koklarca bir demet kýrmýzý gülü
büyük ülkenin büyük ülküsü
her yönde açsa umut çiçeði
tepesine dikilmese azgýn kurt sürüsü
býkmadan yeþillense yenilense dünya
taþ yarýlsa milyona
yitmese toprak
büyükler çocuklaþsa, kýpýrdasa yerinde
söylenen þarký sarssa dünyayý
çocuklar oyuna dursa
yalnýz su arklarýnýn çamuru bulaþsa ayaklarýna
iki taþýn arasýnda sýkýþmasa tohum
gerçek yerini bulsa ilk yaðmurla
karlar eriyip inince daðdan
getirmese selleri
ovalar baðlar sulansa
özgür göðe uzansa çiçek dal
býkmadan deðiþen baþkalanan insan öyküsü
yine kendinden alsa gücünü
ekse tohumunu ezilen insanlara
bitmez dese zulümde çiçek
karanlýk gecede yakýlýr ateþ
baþkadýr ayný ateþin çevresinde kenetlenmek
esen fýrtýnaya gelecek dondurucu kýþa karþý
ellerini çoðaltmak
31. 01. 1984- 09. 04. 2015 / Nazik Gülünay
Güzel yorumuna gönülden teþekkürler Ümit, sevgilerle..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.