Hüzün...

hüzün
anlamýný kaybetti bugün benim için
adýna acý koydum duyduklarýmýn
bir yürek yangýný ki tarifi imkansýz
bir depremin en derin sarsýntýsý yüreðimde
nefes tükenir gider; bedeni ceset olur ya insanýn
geride acý býrakýr
kendisi bilemez
geride kalanlar gözyaþý döker
yýkýlýr ruhlarý; bitmiþ bedenlerinin üstüne
hýçkýrýklar acýlarý sadece katlar ruhunda
hüzün
anlamýný kaybeder
adýna acý denilir artýk; giden sevdiðinin ardýndan
bir duman misali uçuþur hatýralarý
anlamý daha bir derin vurur gözpýnarlarýna
eskimiþ, sararmýþ resimler canlanýr gibi olur
tarifi imkansýz özlemler belirir
kirpiklerinde sallanan damlalara
sýrýlsýklam yanaklarý üþür ya insanýn
alev alev titreþir hatýralar
kan çanaðýna dönmüþ gözbebeklerinde
yaþanmýþlýklarýn sýzýsý gezinir teninde
hüzün
bir býçak kesiði olup keser dününü hayatýndan
bir rüzgarýn naðmelerinde titreþtirmek istersin
veyahut bir kuþun kanadýndan düþsün
avuçlarýmda sýcaklýðýný koklayayým dersin babanýn
soðumuþ bir ceset kalýr gözlerinin önünde
derin mi derin okyanusun dibinde yalnýzlýðý yaþarsýn
uçsuz bucaksýz gökyüzü sana dar gelir
çaresizliðin en pespaye acýsýný yaþarken benliðin
yapacak bir þeyinin olmamasýna hayýflanýr
ve
insan olmanýn acýsýný duyarsýn ötelerden
giden gitmiþtir; son nefesine eþlik ederek dostum
geriye sadece anýlar kalýr
bir de
kendi son nefesine kadar devam edecek hayatýn....


Metin Kaya ÝLHAN
Faroz
TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın: