Anneme... Hasretle...

gel...
gel artýk ne olur eski günlerine...
sana doyasýya sarýlýrken sýcaklýðýný istiyor tenim
buz gibi bakýþlarýn ardýnda aðlýyor
aðlýyor bak; sana hasret kalan hislerim...

gel...
gel artýk eski günlerine ne olur...
yanaklarýnda diþlerimi gezdirmek istiyorum þakacýktan
diþlerim bile hasret lezzetine yanaklarýnýn
aðlýyor bak; sana hasret kalan hislerim...

gel...
gel artýk gül kokulu günlerine ne olur...
ellerini öperken yüreðini koklamak istiyor ruhum
anlamsýz bakýþlarýnda kahroluyorum
aðlýyor bak; sana hasret kalan hislerim...

gel...
gel artýk dua dolu dilinle dünlerimden ne olur...
kulaklarýmda canlý canlý titresin nefeslerin
duyamýyorum þimdi cennet kokulu sesini
aðlýyor bak; sana hasret kalan hislerim...

gel...
gel artýk kahrolasý hastalýðýn pençelerinden...
sevginin en sýcaðýný akýt yanaklarýma yüreðinden
bir kýrlangýç gibi kon avuçlarýma
yavaþ yavaþ eriyiþinden; can tutmuyor dizlerim...

Metin Kaya ÝLHAN
Faroz
TRABZON

NOT: Alzheimer pençesine düþen caným anneme...
Sosyal Medyada Paylaşın: