Ninem ve çınar ağacı...
Tam 90 yaþýndaki ninemden dinledim; bu aþk öyküsünü...
Yaþanasý aþklar yaþamýþ ninem...
Uzun ömrünün kaynaðý bu olsa gerek?
Ýnsaný sevmemiþ ninem; bahçede gökyüzünü delen çýnar aðacýný sevdiði gibi...
Evlâdým; derdi bana, bu çýnar aðacýný babam dikti...
Bana arkadaþ olmasý için... En güzel arkadaþ, aðaç olur diyerek...
Þimdi hayatta olmayan canyoldaþlarým ile tanýþtýk bu aðacýn
Serin mi serin gölgesinde...
Oyunlar oynardýk etrafýnda; incitmeye korkarak dost aðacýmýzý...
Bizim idi o, arkadaþýmýzdý bize gölgesini veren...
Sessizce konuþurdu bizimle sanki; güneþi bizim için gölgelerken...
Rahmetli anacýðým kýzýnca bana, dalýnda konaklardým bu aðacýn...
Anamýn öfkesinin dinmesini beklerken...
Deden ile iþte þu dalýn altýnda, birbirimize vurulduk yavrum...
Bak;dal bize gülümsüyor görüyormusun?
Ben hissediyorum...
Senin bilemeyeceðin þekilde...
Yüzüðümüzü bile bu aðacýn altýnda taktý büyüklerimiz...
Ömrümüz uzun olsun bu aðaç gibi diyerek...
Ne yazýk ki deden ilk ve tek kez aldattý beni
Bu dostumla baþbaþa býrakýp ebediyete göçerek...
Ne rüzgarlarda sallandý ama yýkýlmadý iþte...
Ondan alýrdýk hayata baðlýlýðýmýzý, direnmeyi ve sevgiyi
Nasýl kurumasýna izin veririm a yavrum, nasýl esirgerim ilgiyi?..
Her dalýnda babam var, her yapraðýnda anacýðým...
Tepesinden hâlâ daha bakar bana sýmsýcak sevgi ile kocacýðým...
Bunu yaþatmalýyýz yavrum; kurumak istesede...
Gözyaþlarýmla sularým onu ben yaðmurlar yetmesede...
Benim hayatým bu aðaç;
Hani derler ya insan hayali kadar yaþar diye...
Ben ölmeyeceðim yavrum, ölmeyeceðim..
Týpký bu çýnar gibi yaþayacaðým bende, ihanet etmeyeceðim arkadaþýma...
Eðer;
Ondan önce ölürsem yavrum, iþte þu dalý koparýp koyun
Yaný baþýma..
Deden bekliyor beni; bu dalýn arkasýnda...
Metin Kaya ÝLHAN
TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.