sen güneþe aþýksýn kaktüsüm onunla açarsýn ben sana aþýðým ellerimi kanatsa da dikenin bilirim ne yumuþacýktýr yüzün gülerek açar çiçeðinin kýrmýzý yapraklarý susuz kalýnca dizilir sýra sýra dondurmacýya kuyruk olmuþ küçük çocuklar gibi
nasýl býrakýr giderim al renginin þavkýný acýttýn diye küserim sana teslim ederim baþka çiçeklere
yüzün dönüktür ne yapýldýðý belli olmayan kente yaþlýlarý iþçisi kadýný çocuðu çok bir yýðýn tasalý insan yeni baþtan doðmaya çalýþýrlar acýlarýndan kendi boylarýný aþmýþtýr çoktan yürüyüþleri aþýnmýþtýr kayadan sert elleri düþleri emeklilikde bir ev alsalar, tahsil yapsa çocuklarý atsak derler geçim yükünü sýrtýmýzdan yaþadýklarý yerde olsa çalýþtýklarý fabrika kadýnlar az ücret almasa eþitlense erkek kadýn çocuklar arada kaynayýp gitmese sürgit çýrpýnýþlarla
diken sende kaktüsüm öyleyse daha iyi bilirsin acýttýðýn yüzeyi cana deðende can duymaz acýyý bal diye yutar da zehiri yaþadýðýna sevinir sevda dikeninde açan çiçeðe yollar en güzel rengini yari eyler tavrý bakýþý can eyler caný can..
04. 04. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.