ova sararýr baharda
aðaçlar kurur
sazý eline almaz aþýk
kavalýný çalamaz çoban
sesimin yankýsýný
geri iletmez daðlar
su çýkar yolundan
kökleri kalýr çiçeklerin
varacaðý yeri þaþýrýr yolcu
kapýyý açmaz sevdiði
sürgü takar
düþlerinin üstüne
kalýr taþ arasýnda menekþe
bir türlü açamaz
mor çiçeksiz gününde
kuytusunda kalýr tepenin
o kimsenin çýkamadýðý
suyu boþa akan kaya oyuðu
gelmezsen
bütün lâleler boynunu eðer
yerde sinmez dileði
yavrusunu arar bir ceylan
ayaklarýna güç verir sevgi
dört dolanýr sineyi
yalnýzlýðýný daðlara söyler
bir ahlat aðacý
sert gövdesinde
aðýrlamak ister kuþlarý
kýþ artýðý bir yuva ile
dindirmek özlemini
uzaklara dalar bir kuþ
yenilemek ister kanatlarýný
daha hýzlý uçmak için
býrakýr kendini
dar yarlardan aþaðý
hiç bitmez aþaðýlar
beklerim seni sevgili
nakýþýný ararým gözlerinin
kozasýný örer bir ipek böceði
yýllar geçse eprimez
eskimez o ilk bakýþ
kalbe iþlediðin düðümsüz aþk!
30. 03. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.