gittiðini sanki kazýmamýþým içime bir huysuzluktur gidiyor gönlümde durmadan sana kýzýyor bana uzaktan yol gösterirken akýl ona duygular eþlik ediyor kapýmý çalýyor özlemin
oysa yok hiç yüzünü göreceðim farkýn yok karþýki duvardan resimsiz, donuk bakýþlý dýþarý çýkamaz duygusuz tutsak odamýn çerçevesi dört yanýma örülmüþ
yeni düþler, gidiþler hazýrlarým kendime fýrsat kalmaz seni düþünmeye sanýrsýn ki daha yaþlýdýr gözüm yollarýna bakar, seni beklerim hep son gidiþinde kalmýþ aklým inan ki, kýrk yýlda bir hatýrlarým
bu güne rastladý seni düþünmem birden dönmem eski bir sayfaya eprimiþ yüzler döküldü kýrýntýlardan bir görünüp bir kayboldu suretin bazen alay ederek baktýn bazen bir gül uzattýn sevgime
belki seni özledim bir yokuþtan yukarý çýkarmaný tutarak ellerimden utangaç gülümsemeni yok dediðin sevgini hafif esintinin bile dallarýmý eðiþini
26. 03. 2015 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.