MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

kalbime, bana ve kendime dair
Abdullah Cemek

kalbime, bana ve kendime dair



girdap!

gözlerimde bir maske
haþmetli bir hükümdar gibi oturuyor yüzüme.
oysa bakýþlarým ýslak ve hükümsüz,
eski bir tren garýnýn siyah beyaz fotoðrafý gibi yüzüm
yalnýzlýða bürünmüþ.

sonra sen!
ey kentimin kudretli ressamý,
bu keder çok deðil mi ömrüme ?
bu kuþlar ve bu özgürlük,
eksik deðil mi gökyüzüne ?

sýrça bir köþk gibi kýrýlgan yüreðim,
yüreðimin baþkentinde savaþlar dolusu ceset.

kalbim, ben ve kendim!

hatýra diye uçuþuyor aklýmýn kýyýsýnda yaralarým,
kýyýsýna dargýn denizin dolmuþ gözleriyim,
yaðmuru içine içine yaðan bir bulutum,
oysa çölde bedevi, kuyuda Yusuf’um!

saat ölümü geçiyor!

geriye yaslanýyor bitkin göz kapaklarým,
huysuz bir kadýn gibi ýsrarcý uykusuzluðuma karþý.
gece!
ölümbaz iki hece.
kýrbaç cezasýna çarptýrýlmýþ bir kölenin
yanan bacaklarý gibi ateþ renginde!

sonra..

valizime koyduðum birkaç parça hüsran,
sokaklar dolusu gitmek arzusu,
ve ölüm acýsý denkliðinde bir þiir..
sýrsýl yaþamýn kahkalarý arasýnda

kalbime, bana ve kendime kalan!

- Abdullah Cemek


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.