MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Aşkın Veda Zamanı
İrfan Yılmaz

Aşkın Veda Zamanı




Kaderden bir yazý ki; silemez cümle alem,
Siyah üstüne siyah... Nasýl yazdýysa kalem!

Bilir misin sevgili; öksüz yazarlar beni
Feryadýmýn þerhini sayfaya iþlemeden.
Hýzý insafa gelse, yönü nazarlar beni
Bahtýma deli rüzgâr koptu keþiþlemeden!
Umutlarým savrulmuþ yedi ayrý iklime;
Günüm, çölde serabýn peþinde sürüklenir,
Gecem, her iki kutbun ayazýný yüklenir!

Firarî uykularla ödesem de ecrini,
Tekinsiz kuytulara yetim düþler býraktým.
Yüreðimde sabahsýz gecelerin fecrini
Tutuþturan umuttan ne kadar da ýraktým!
Uçan kuþlardan bile nafile medet uman
Aþkým, hicran hükümlü kalemlerin dargýný
Hangi temyiz bozar ki felek senin yargýný?

Ne kitaptan okunur, ne defterde yazýlý,
Gýyaben yargýlanýp resen giydiðim hüküm.
Aþk ezelden hükümran, insafsýz ve azýlý...
Darasý düþse bile kurþundan aðýr yüküm!
Düþlerim gök kubbeden döküldü lime lime,
Zamansýz yýldýrýmla küllenen viran diyar
Eðilmeyen baþýmý, senin için eðdi yâr! ...

Umut, hayal ve düþler sarýldý mendiline,
Teselli bulamadý birbirinden yetimler.
Meçhul bir rüzgâr esti ömrümün kandiline,
Nutkum tutuldu birden dilim nasýl betimler?
Sanki benim üstüme yýkýlýyor asuman!
Kaderin aynasýna bakýp döksem içimi;
Kâlbimdeki aþk deðil, zehrin baþka biçimi...

Derdimin devasý yok, sitem etmem hekime;
Ömür zaman içinde küçücük bir zerreyken...
Hayatým filme benzer, sahne aðýr çekime...
Dibine ýþýk verir mum bitmek üzereyken!
Ey sevgili, unutma... Sana bu vasiyetim:
Aþkým Araf yeminli, ne küs ne darýl bana;
Mahþerde görür görmez o anda sarýl bana!

Dilimde saklý üþür kâlbimi yakan cümle,
Sessiz çýðlýklar taþýr Ayyuka her bendimden.
Sükûtun perdesini yýrtarken var gücümle;
Senden vazgeçmedim yâr, vazgeçerken kendimden!
Mahþer kurulduðunda çekilirken toz-duman
Çiçeklerle süslerken aþkýn sahil kesmini,
Güneþe çizeceðiz mutluluðun resmini.

Baðrýna esmek için ýlýk meltem fikriyle
Ne çölün sam yeliydim, ne daðýn poyrazýydým.
Tutsaydým ellerini dilde þükran zikriyle,
Bir kelebek ömrüne seve seve razýydým!
Arafta sarýl bana býrakma öksüz-yetim;
O anda göreceksin yüzümün güldüðünü
Yerde niþan yaparýz, gök yüzünde düðünü...

Hayalde yüzdün belki, bir rüya gördün ya da
Dense de yaþadýðým; ne hayaldi, ne yalan...
Yarým kalan bir aþk ki; külfeti bu dünyada,
Nimeti Rûz-i Mahþer sayfalarýna kalan!
Günahým sevmek ise, ödenmiþtir diyetim;
Gidiþime üzülme vuslat öbür tarafta,
Yarým kalan sevdalar yaþanýrmýþ Arafta!
........
Umutlarým savrulmuþ yedi ayrý iklime;
Uçan kuþlardan bile nafile medet uman,
Düþlerim gök kubbeden döküldü lime lime,
Sanki benim üstüme yýkýlýyor asuman!
Ey sevgili, unutma! Sana bu vasiyetim:
Mahþer kurulduðunda çekilirken toz-duman
Arafta sarýl bana býrakma öksüz-yetim,
Günahým sevmek ise, ödenmiþtir diyetim!
*****

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.