...........................................Terkib-i Bend.
Dýþý sarý kehribar, özünde kan kýrmýzý,
Nadide gülü öpen peri þahýnýn kýzý!
Buse peri kýzýndan öpülen gül-i rana,
Öpen mi, öpülen mi gönüllerin hýrsýzý?
Deðen efsunlu dudak kendinden güzel diye,
Gülün narin tacýndan gönlüne düþtü sýzý!
Yakutun ateþini, inci ýþýltýsýndan,
Kýskanarak döküldü yedi ülker yýldýzý!
Ýþte o an bozuldu gül-i rana büyüsü,
Rüzgârdan kanat aldý akan zamanýn hýzý.
Bir sam esti bir ayaz ayrýlýðýn rüzgârý,
Yanan nadide güldü donan kader yalnýzý!
Kader yalnýzý bendim þans elimi býraktý,
Susuz ömür nehrinde kaç mevsim sensiz aktý?
Dile kolay yirmi yýl kurþunî hicran tülü,
Gönül saraylarýmýn camlarýna örtülü!...
Tut ki altýn kafesi mesken tutsa ne yazar,
On dokuz yýlý aþkýn hasret çeken bülbülü.
Bir tek gülüne tutkun gülistan diyarýnda,
Buðulu karanfili göremez mor sümbülü.
Mil çekili gözlerim sitemli çýðlýklarým,
Baþým topraða eðik, boynum hâlâ bükülü.
Ne yapsýn bilemez ki: Sönmeyen bu ateþin,
Yirmi yýl sonra bile alevlenirken külü.
Vuslat dualarýna geçit vermez zindanýn,
Kurþunî kapýlarý üzerime sürgülü!
Ey zifir gecelere beklenen nûr utkusu,
Bir seda versen artýk ömrümün tek tutkusu!
Zembereðin çarkýndan boþandýðý bir an’a,
Zamanýn durduðunda boy veren gül-i rana!
Hangi efsunlu aya fecrinde filiz verdin?
’’ En uzun gün en kýsa geceydi, hazirana!...’’
Diyen billûr sesinin büyüsünde sarhoþken,
Gönül daðým tipiye teslim oldu borana!
Bana yazý düþmedi boþuna bel baðladým,
Bahtýmýn kurasýnda çift taraflý tura’na!
Kaç hayal perdesinden resmine kerem gitti,
Kalbimin his telinde ibriþimle durana!
Ey dumanlý baþýma belâ yaðdýran peri!
Beden zamansýz düþtü pusudaki hicrana.
...
Ey alevi iksirde içiren gül-i rana,
Hicranýn kýzýl koru hiç düþtü mü þurana?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.