düşgen

I

bir ýrmaktýn kadýným/coþkun ve serin
ben seni denize döküldüðün yerden sevdim
kýrlangýç mevsimi gibi dökerek yükünü

ah!..aþktan titrerdi ruhum konuþurken
kutsal kitaplardan kovulmuþ sözlerle
uyumak ne büyük bir günahtý kollarýnda
boyu kadar uzarken göðüs uçlarýn

çarpardý nefesin ýþýktan bir kýrbaçla
düþ olurdum gül armalý belini örterken gün

II

arzunun örtük yarýsýydýn sen
dudaklarým þarap sokul tenime
çiyli kanatlarýyla gülümseyen kelebek
ol derdin gecenin gizine bürünürken

aþk, dirseðini yalayan ateþtir kadýným
kuþlar öter aðýz dolusu sevinçleriyle
düz ve telaþsýzsa seviye giden yol

ah!..kadýným dön/üþüyor kafeste kelebeklerim


Sosyal Medyada Paylaşın: