mehmet şükrü k.
düşgen IV
mehmet şükrü k.

düşgen IV




düşgen IV

yüzüm pazar ayinlerinde kutsanarak yitirdi rengini
ve kayalık tuzunun geceye işleyen tadını
şimdi zamanından evvel budanmış asma dallarının
hüznü damlıyor dudaklarımdan
bir cam tutulması göz kapaklarımda

hani demem o ki kadınım
ben yankısını kaybetmiş bir kent suskunluğuyum
ne bir rüzgar var tenime bağdaş kuran
ne sıcak bir el ay ışığı gölgesinde avuçlarıma dolan
her köşe başı kendince bir uçurum
her kaldırım taşı yalnızlığın öte yakasında bir orman
ne yana baksam kavruk/kuru et kokusu
bir cehennem ki alev topu

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.