takvimlerden heba olup giderken zaman haylaz düþlerim daðýlýr karanlýðýn kucaðýna ve umutlarým takýlýrken bir martý kanadýna seviþmelerimiz kanar mazi denilen o meçhul zaman aralýðýnda
ki aþk... yavaþ yavaþ depreþir durur yine içimde onca mesafeleri hiçe sayarken umutlar bilirsin ki sýðý sularda intiharlar hep rol icabýdýr ama düþte bir gör içindeki amansýz boþluða
þimdi ben sonbaharlarýna demir atmýþ bir gemiyim gücüm yok yokluðun denilen yükü taþýmaya ve býraksam kendimi dalgalarýn tam ortasýna bilirim deli bir poyraz taþýyacak beni yine sana
ve saatimin tik taklarý hep senin için atar kirpiklerim bir bulutu aðýrlayýp durdukca ki... sen içimde dönüp duran bir sýzýsýn yar ancak sen merhem olursun kanayan bu yaralarýma u n u t m a
aþkýn ayak izleri var sýrtýmda
Hasan Ýpek on altý mart ikibin on beþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN İPEK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.